"حسن روحانی قصد دارد به رهبری جام زهر بدهد."
جواد کریمی عضو جبهه پایداری
مهم نیست در میان حکومتی ها چه کسی به چه کسی جام زهر میدهد. سئوال اینست که چه کسی به دست اینها جام زهر داده است؟ چرا حکومتی ها مجبور شده اند جام زهر بیکدیگر تعارف کنند؟!
این اصطلاح از زمانی در میان جناحهای حکومتی مرسوم شد که خمینی زیر فشار تلفات و خسارت ناشی از یک جنگ هشت ساله که چشم اندازی جز شکست نداشت ناگزیر شد جام زهر آتش بس را سربکشد. اما امروز که ظاهرا جنگی در کار نیست این اجبار از کجا امده است؟ کدام افق و چشم اندازِ کور شده دوباره جام زهر را به دست حکومتیها داده است؟ جنگ امروز جنگ مردم با حکومت است و هراس شکست در این جنگ است که رژیم را به صرافت سرکشیدن جام زهر رابطه با آمریکا انداخته است. اما آتش بس در این جنگ بی معناست! این بار مساله با نوشیدن جام زهر حل نخواهد شد بلکه بر عکس بمراتب تشدید خواهد شد. هر درجه نزدیکی رژیم با آمریکا و غرب فضا را برای گسترش مبارزات و اعتراضات مردم بیشتر فراهم خواهد کرد.
این واقعیت را خود مقامات حکومتی خوب میدانند. همین جناب اصولگرا میگوید "شعار اعتدال یک پوشش برای طرح براندازی و ادامه فتنه است". و فتنه و طرح براندازی در زبان آخوندی یعنی خیزش و انقلاب توده ای! اینان از موج اعتراضات و مبارزات توده ای وحشت دارند. اما علت "خطر فتنه" خط روحانی و سیاست اعتدال و نزدیکی با آمریکا نیست. برعکس، این چشم انداز انقلاب مردم علیه کلیت رژیم است که جام زهر نزدیکی به آمریکا را به رژیم تحمیل کرده است.
در جنگ مردم با حکومت صلح و آتش بسی در کار نیست. این جنگی است که تنها با سرنگون شدن کل نظام جمهوری اسلامی به فرجام خواهد رسید.*
حمید تقوائی
سایت ژورنال:
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر