بنا به اخبار منتشر شده، روز ۲۴ خرداد ۴۰ نفر از کارگران پالایشگاه مجتمع مس سرچشمه رفسنجان با گاز آرسنیک مسموم شدند. وضعیت یکی از این کارگران وخیم گزارش شده است و نیاز به پیوند کلیه دارد. نماینده رفسنجان و انار در مجلس اسلامی علت این واقعه را چنین توضبج داده است: "مسئولان پالایشگاه درصد گاز آرسنیک حوضچهها را به قصد آنالیز بهتر مس افزایش داده بودند و کارگران که از صبح زود سر کارشان حاضر شده بودند، حدود ۸ ساعت در معرض گاز آرسنیک قرار داشتند اما مسئولین پالایشگاه به آنها نگفتند که درصد گاز آرسنیک حوضچه ها افزایش یافته است."
خبر مسمومیت کارگران حداقل یک هفته پس از واقعه منتشر شده است و ۱۹۴ کارگر مشکوک به مسمومیت با گاز آرسنیک بوده اند.
درد اینجاست که در ایران تحت حاکمیت اسلامی سرمایه داران خیلی چیزها جرم است ولی صدمه دیدن کارگر در محیط کار جرم جنایی کارفرما محسوب نمی شود. در جمهوری اسلامی همه آن چیزهائی که حق پایه ای مردم است مثل آزادی پوشش، آزادی عقیده و بیان و آزادی تجمع، حق اعتراض و اعتصاب و حق ایجاد تشکل قدغن است. ولی تا دلتان بخواهد دست سرمایه داران به لحاظ قانونی باز گذاشته شده است که کارگران را خرد و خمیر کنند. تعویق در پرداخت دستمزد کارگران امری عادی است و جرم محسوب نمی شود. اخراج کارگران و از نان انداختن آنها ممنوع نیست. تحمیل دستمزدهای چند برابر زیر خط فقر و محکوم کردن کارگران به فقر و گرسنگی مجازات ندارد و جنایت محسوب نمی شود.
صدمه دیدن کارگر در محیط کار، چه بدلیل نارسائی امکانات ایمنی و چه در اثر خستگی و کوفتگی ناشی از کار، برای کارفرمای آن کارخانه یا کارگاه باید یک جرم جنائی بحساب آید. این کارفرمایان باید در دادگاهی با هیئت منصفه منتخب کارگران محاکمه و مجازات شوند. این تنها راه جدی است که می توان از قربانی شدن کارگران توسط سرمایه داران و دولتشان در محیط های کار جلوگیری کرد.*
حسن صالحی
مندرج در ژورنال پنجشنبه ۵ تیر ۹۳- ۲۶ ژوئن ۲۰۱۴
سایت ژورنال:
فیس بوك: ژورانال روزانه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر