۱۳۹۳ اردیبهشت ۸, دوشنبه

روحانی و ولایت فقیه و نقض حقوق انسانی درایران


11 Apr
روحانی با وعده آزادی زندانیان سیاسی و باز شدن فضای سیاسی ایران پا به عرصه انتخابات ریاست جمهوری گذاشت و مردم ایران با امید گشایش فضای سیاسی و اجتماعی و اقتصادی به وی رای دادند و با روی کار آمدن روحانی قبل و بعد از سفر وی به سازمان ملل شاهد آزادی برخی از روز نامه نگاران و فعالان سیاسی بودیم که محکومیت بیشتر این زندانیان به پایان رسیده بود فقط از دوره محکومیت خانم نسرین ستوده باقی مانده بود که به او هم اجازه خروج از کشور را نداده اند و به قول خود خانم ستوده از زندان اوین به زندان بزرگتری به نام ایران منتقل شده اند همچنین برخی از مطبوعات بار دیگر اجازه فعالیت گرفتند اما شرایط و فضا تغییر چندانی از نظر آزادی بیان در مطبوعات نکرده است چون با کوچکترین و ساده ترین حرف که خوشایند حکومت ایران نباشد روزنامه ها بسته و مسئولین تحت تغقیب قضایی قرار می گیرند برای نمونه روزنامه آسمان بسته شد و مدیر مسئول آن تحت تعقیب قضایی قرار گرفت بر طبق آمار از ژانویه 2014 تا کنون 15 روزنامه نگار و وبلاگ نویس در ایران دستگیر شده و 5 میلیون وب سایت مسدود شده است در واقع پس از روی کار آمدن روحانی تغییری در وضعیت آزادی بیان در ایران شاهد نبودیم و از طرف دیگر تعداد آمار اعدام ها در ملا عام در ایران افزایش داشته که این مسئله خشن ترین نقض حقوق بشر محسوب می شود که بر طبق آمار در سال 2013 شصد و بیست و چهار مورد اعدام داشتیم که در 10سال گذشته بی سابقه بوده و بیش از 400 مورد اعدام پس از روی کار آمدن حسن روحانی بوده حتی مواردی از اعدام ها که روند صحیح قضایی به اجرا گذاشته نشده است که یکی از این موارد اعدام یک زن جوان در زندان اصفهان که در تاریخ 4 مارس 2014 که حتی به وی اجازه دادگاه تجدید نظر ودفاع از خودش داده نشده و ادعاهای وقیحانه مقامات رسمی فاشیستی دینی ایران که اعدام را یک خدمت بزرگ به بشریت می دانند که خود این ادعا بزرگ ترین نقض حقوق بشر در ایران هست همچنین می توانیم به نقض حقوق اقلیت های قومی ومذهبی در ایران اشاره کنیم و با نام بردن از پارسان و بهاییان و مسیحیان و سنی ها درباره نقض حقوق اولیه انسانی و شهروندی آنها در ایران می باشد که در وضعیت بدی به سر می برند و زندانیان سیاسی که از حداقل حقوق که بر طبق کنوانسیون های حقوق بشر نهادینه شده هیچ سودی نمی برند که همه روزه اخباری مبتنی بر اعتصاب غذای زندانیان سیاسی برای بدست آوردن حقوق انسانی خود در زندان می بینیم برای نمونه شاهرخ زمانی که مدتیست در اعتصاب غذا به سر می برد و همچنین زنان از وضعیت اسفباری از نظر حقوق انسانی در جامعه امروزی ایران برخوردار می باشند که تصویب قانون امکان ازدواج با فرزند خوانده نقض آشکار حقوق بشر برای جامعه زنان در ایران می باشد با همه این موارد ما نمی توانیم به بهبود وضعیت حقوق بشر در ایران امیدوار باشیم چرا که وضعیت روز به روز از روی کار آمدن روحانی بدتر شده است حتی اگر ما به سوابق خود روحانی نگاهی بیندازیم متوجه میشویم که روحانی خود یک چهره امنیتی اطلاعاتی بوده وهست و حتی اگر به کابینه او نگاه کنیم فردی چون پورمحمدی که مسئول اعدام های دهه 60 بوده کسی که احمد شهید نماینده سازمان ملل را یک شخص فاسد نامید و چنین شخصی وزیر دادگستری روحانی هست روحانی به عنوان ریئس جمهور طبق قانون می تواند لوایحی را تنظیم در خصوص حقوق بشر یا جرایم سیاسی یا مطبوعات و از مجلس بخواهد که آنها را تصویب کند ولی روحانی دنبال این گونه موارد نیست روحانی به عنوان ریئس جمهور طبق اصل 113 قانون اساسی پس از رهبری عالی ترین مقام رسمی کشور است که مسئولیت اجرایی قانون اساسی دارد من می خواهم زاویه بحث را به سوی دیگری ببرم و این که ریئس جمهور و نمایندگان مجلس به نوعی تدارک چی هستند در قانون ایران و طبق اصل 110 قانون اساسی این رهبری هست که در همه حوزه ها دخالت میکند عالی ترین مقام قوه قضاییه منتسب رهبری است و فرمانده کل قواست ریئس صدا و سیما توسط رهبری انتخاب میشود و همین طور شورای نگهبان در نتیجه ریئس جمهور هیچ گونه اختیار اجرایی ندارد و قدرت در دست ولایت فقیه است در واقع روحانی با چراغ سبز خود خامنه ای روی کار آمد تا ایران را از این بحران اقتصادی که توسط غرب و تحریم ها دست به گریبان هست نجات دهد نه برای بهبود وضعیت حقوق بشر در ایران و همان طور که احمد شهید در گزارش های خود بعد از روی کار آمدن روحانی به موارد چون اعدام های بدون دادرسی عادلانه و آزار اذیت و ارعاب فعالان اجتماعی مانند اتحادیه های کارگری و اقلیت های قومی و مذهبی و دگر باشان جنسی و نقض حقوق زنان اشاره کرد بله متاسفانه شاهد افزایش فشار بروی فعالان حقوق بشر و سیاسی در ایران هستیم به گونه ای که چندی پیش محمد جواد لاریجانی فعالان حقوق بشر و احمد شهید را به عنوان تروریست معرفی کرد با چنین ادعا هایی از سران جمهوری اسلامی ایا می توان به بهبود حقوق بشر در ایران امید وار بود _خاطره لطفی

۱۳۹۳ اردیبهشت ۷, یکشنبه

حمله به زندان شهر ری، زندان ریحانه جباری

طبق خبری که الان بدست ما رسید؛ (امروز یکشنبه 7 اردیبهشت ماه به زندان شهر ری حمله کردند. هواخوری زندان شهرری رو بستند. چند روزی هست که فروشگاه سیگار نمیاورد. بنابرین سیگار بسته ای 130 هزارتومان شده است. کسانی هم چای خشک را تو روزنامه میپیچند و میکشند. امروز 5 نفر مرد با شوکر و کمربند حمله کردند به بند 1 و 2 که 190 متره و 240 نفر در آن زندانی هستند. افسر جانشین شب مردی به نام "اصغر کولیوند" و سرباز محمد محمدزاده و سرباز تاتار و دو سرباز دیگر با شوکر برقی و باطوم و کمربند به زنها حمله میکنند.افسر نگهبان داخل بند "سیما پورمند" است. کولیوند مثل هیولا کمربندش رو در میاره و چند زن رو به شدت کتک میزند. لطفا اطلاع رسانی کنید. الان هم تلفنها قطع شده تا اطلاع ثانوی و در هواخوریها بسته شده است).
در ادامه حمله وحشیانه به زندان اوین اکنون به زندان شهر ری حمله کرده اند. این یک اقدام جنایتکارانه جمهوری اسلامی علیه زندانیان شهر ری و کمپین نجات ریحانه جباری است.

کمپین نجات ریحانه جباری این اقدام ددمنشانه را محکوم میکند و از همگان دعوت میکند بفعالیت خود برای نجات ریحانه جباری بیفزایند. حمله به زندان شهر ری را محکوم کنند. و با عکس العملهای فوری افکار عمومی را مطلع کنند.

کمپین نجات ریحانه جباری
27 آپریل 2014

دلایل مخالفت و اعتراض به عضویت ایران در کمیته غیر انتفاعی سازمان ملل

۲۳ آوریل ۲۰۱۴ جمهوری اسلامی ایران به عضویت کمیته سازمان‌های غیرانتفاعی سازمان ملل متحد درآمد. این کمیته ۱۹ عضو دارد و وظیفه‌اش حمایت از حقوق زنان و نظارت بر کار سازمان‌های حقوق بشری غیردولتی در کشورهای عضو سازمان ملل است.
انتقاد سفیر آمریکا و نامیده شدن این روز به عنوان «روزی سیاه» برای حقوق بشر از سوی دیدبان سازمان ملل (یو ان واچ)
سامانتا پاور سفیر ایالات متحده آمریکا در سازمان ملل متحد، روز چهارشنبه در توییتر خود نوشت که با توجه به سابقه ایران در مسائل حقوق بشری و حقوق زنان، عضویت این کشور در كميسيون مقام زن سازمان ملل متحد «خجالت آور» است.
ایالات متحده آمریکا روز چهارشنبه، طی یک بیانیه‌ از انتخاب ایران برای عضویت در این کمیسیون شدیدا انتقاد کرد. سامانتا پاور در بیانیه خود با انتقاد شدید از عضویت ایران در این کمیته آن را نگران کننده خواند واضافه کرد: «نامزدی بلامنازع ایران، کشوری که مقاماتش مدام مدافعان حقوق بشر را بازداشت و شکنجه ... می‌کنند، نتیجه‌ای بسیار نگران‌کننده دارد». دبیرکل سازمان ملل پیش‌تر گفته بود، دولت حسن روحانی نتوانسته آزادی‌ها را در ایران افزایش دهد.
کمیته‌ای که جمهوری اسلامی به عضویت در آن انتخاب شده به دولت جمهوری اسلامی این امکان را می‌دهد تا به مدت چهار سال در کمیته‌ی مزبور فعالیت کند و بسته به مواضع موافق یا مخالفی که سازمان‌های حقوق بشری در رابطه با ایران اتخاذ می‌کنند از آن‌ها حمایت کرده یا آن‌ها را وادار به سکوت کند.
«یو ان واچ» سازمان غیر انتفاعی دیگری که وظیفه‌ی نظارت غیر رسمی بر سازمان ملل را دارد نیز از عضویت ایران در کمیته مزبور ابراز نگرانی و خشم کرده و روز انتخاب ایران را «روز سیاه حقوق بشر» نامیده است. هیلل نویر، مدیر اجرایی این نهاد به رویترز گفت: «برتری دادن مجرمان بر قربانیان، ضربه به سازمان ملل در زمینه حقوق بشر و خیانت به اصول بنیادی این سازمان است و اعتبار آن را زیر سوال می‌برد.»
جمهوري اسلامي ايران با دفاع از عضویتش در کمیسیون مقام زن و حقوق بشر در سازمان ملل اعلام کرده كه «با عنايت به اهميتی كه برای پيش‌برد وضعيت زنان قائل است و هم‌چنين به منظور انعكاس و بيان تعاليم متعالی دين اسلام به ويژه درباره خانواده و زنان، عضويت در اين كميسيون واجد اهميت است».
بی‌اعتنایی ایران به کنوانسیون‌های بین‌المللی که پیشتر به عضویت آن‌ها درآمده و صحبت‌های اخیر رییس قوه‌ی قضاییه صادق لاریجانی، در مورد قابل قبول نبودن نسخه‌های حقوق بشری غرب برای ایران نشان‌گر تناقض و رفتارهای دوگانه‌ی دولت ایران است. شکنجه، حبس و رفتارهای خشونت‌آمیز با شهروندان به طور اخص زنان در زمینه‌های مختلف از اجحاف در حق زنان در پایین‌ترین سطوح مانند حجاب اجباری، حق حضانت کودک، دیه، حق ارث، شهادت در دادگاه  تا تفکیک جنسیتی در دانشگاه‌ها و بسیاری موارد دیگر) از جمله موارد نقض گسترده حقوق بشر در ایران است. هم‌چنین در ماه جاری یک کارشناس حقوق بشر سازمان ملل متحد برای لغو حکم اعدام ریحانه جباری از دولت ایران درخواست داده است.  دیده‌بان حقوق بشر به چهارده زن زندانی سیاسی در زندان اوین نیز اشاره می‌کند و معتقد است جمهوری اسلامی یکی از بزرگ‌ترین زندان‌های دنیا برای آزادی‌های عمومی زنان است.
انتصاب ایران در کمیته مذکور با توجه به رسوایی‌های بسیار حقوق بشری خصوصا در حوزه‌ی حقوق زنان برای بسیاری از فعالان حقوق بشر پذیرفته شده نیست. مساله این‌جاست که حسن روحانی با هدف احتمالی تبلیغ به سود دولت خود از ابتدا با مطرح کردن حقوق شهروندی، فراهم آوردن فضای مناسب برای فعالیت زنان تا بحث لغو حصر رهبران جنبش سبز و افزایش آزادی‌های اجتماعی و سیاسی وارد عرصه‌ی انتخابات شد. با گذشت نزدیک به شش ماه از دولت وی هیچ‌گونه پیشرفتی در حوزه‌ی حقوق بشر در کشور رویت نشده و شاهد افزایش تعداد اعدام‌ها و بازداشت‌های مجدد در مقابل آزادی تعداد محدودی از زندانیان و نقض صدها مورد حقوق بشری دیگر مانند ماجرای اخیر حمله به بند ۳۵۰ زندان اوین بدون واکنش روشنی از سوی رییس جمهور، هستیم. این در حالی است که مردم از خفقان و نقض حقوق بشر در سال‌های گذشته (دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد) به تنگ آمده و با امید به این‌که دولت جدید حقوق اولیه آن‌ها را احیا خواهد کرد به پای صندوق رای رفته بودند.
در نهایت باید دید ایران که از کوچک‌ترین فعالیت سازمان‌های غیردولتی مدافع حقوق بشر ممانعت می‌کند، کانون مدافعان حقوق بشر و هر کانون یا کمیته‌ی غیر انتفاعی فعال در حوزه‌ی حقوق بشر را تعطیل کرده و بنیان‌گذاران و اعضای آن‌ها را به زندان انداخته است، چگونه حضورش را در این کمیسیون‌ها و کمیته‌های غیرانتفاعی سازمان ملل توجیه می‌کند. به نظر می‌رسد ایران با شرکت در کمیسیون‌های مربوطه سعی بر گمراه کردن جامعه جهانی از وضعیت حقوق بشر در ایران و هم‌چنین دیکته کردن الگوی دل‌خواه خود در زمینه‌ی زنان برای سایر کشور‌ها دارد

اعتصاب‌کنندگان رجایی‌شهر ۱۹ نفر هستند

اعتصاب‌کنندگان رجایی‌شهر ۱۹ نفر هستند

اعلام خودی‌ها نادیده گرفتن غیرخودی‌ها ادامه دارد

درحالی‌که سایت‌های اصلاح‌طلب تنها به اعتصاب غذای ۷ زندانی در زندان رجایی‌شهر اشاره می‌کنند، خانواده یکی از زندانیان محبوس در زندان رجایی‌شهر از اعتصاب غذای ۱۲ زندانی سیاسی دیگر خبر داد.
درحالی که بخش‌عمده‌ای از رسانه‌های فارسی‌زبان به‌نقل از سایت‌های اصلاح‌طلب تنها به اطلاع‌رسانی اعتصاب غذای هفت زندانی می‌پردازند خانواده یکی از زندانیان محبوس در زندان رجایی‌شهر از اعتصاب غذای ۱۲ زندانی‌ دیگر خبر داد.
http://images.kaleme.com/org-z139832936927c06a0751913c631577a36cba6c0b4aa36c5be6.jpg
 اسامی کامل زندانیان اعتصاب کننده در زندان رجایی شهر در اعتراض به وقایع بند ۳۵۰ اوین که توسط یکی از خانواده‌های این زندانیان در اختیار «خودنویس» گذاشته شده بدین شرح است:
۱-رسول بداقی
۲-حمیدرضا برهانی
۳-محمد بنازاده‌امیرخیزی
۴-خالد حردانی
۵-افشین حیرتیان
۶-باتیرشاه محمداف
۷-حشمت‌الله طبرزدی
۸- صالح کهندل
۹- سعید ماسوری
۱۰- محمدعلی منصوری
۱۱میثاق یزدان‌نژاد
۱۲-ناصح یوسفی
۱۳-شاهین(جعفر) اقدامی
۱۴- رضا انتصاری
۱۵-مسعود باستانی
۱۶-سعید رضوی‌فقیه
۱۷-مهدی محمودیان
۱۸-سعید مدنی
۱۹- مصطفی نیلی
گفتنی‌ست در اخبار منتشر شده توسط رسانه‌های اصلاح‌طلب تنها اسم هفت زندانی یعنی شاهین(جعفر) اقدامی، رضا انتصاری، مسعود باستانی، سعید رضوی‌فقیه، مهدی محمودیان، سعید مدنی و مصطفی نیلی آمده است.
شایان ذکر است از بین این زندانیان باتیر شاه‌محمداف تبعه ترکمن به اتهام جاسوسی به ۲۰ سال حبس محکوم شده است و رسول بداقی نیز به‌گفته خانواده‌اش در شرایط جسمی نامساعدی به‌سر می‌برد.

نسرین ستوده به زندانیان بند ۳۵۰:‌ شجاعت‌تان را تحسین می‌کنیم


خبرگزاری هرانا - نسرین ستوده، فعال حقوق بشر و وکیل دادگستری، در نامه‌ای به زندانیان بند ۳۵۰ اوین، ضمن اظهار تاسف از حادثه‌ی پنج‌شنبه خواهان رسیدگی دقیق و روشن شدن ابعاد فاجعه و شناسایی عاملان و آمران آن شد.
به گزارش جرس، وی در نامه‌ی خود با تاکید بر این که “مجازات چنین عمل وحشیانه‌ای توسط ماموران دولتی حبس است” آورده است: هر چند در میان زندانیان بند ۳۵۰ یکی از شایسته‌ترین و شجاع‌ترین وکلای ایران، حضور دارد که قطعا راهنمایی‌های لازم را خواهد کرد، معهذا بسیاری از اعضا ی جامعهٔ وکالت با افتخارآمادهٔ پذیرش وکالت زندانیانی هستند که مورد ضرب وشتم قرار گرفته‌اند و در راه انجام وظیفه از تهدید به بازداشت و لغو پروانه بیمی به دل راه نمی‌دهند.
متن کامل نامه نسرین ستوده به شرح زیر است:
پسران، برادران و بزرگ مردان بند ۳۵۰
فاجعه‌ای که پنجشنبهٔ سیاه بر شما رفت، اکنون به فاجعه‌ای ملی برای ایرانیان تبدیل شده است. فاجعه‌ای که بر شما روزنامه نگاران رفت، چراکه ایران به یکی از بزرگ‌ترین زندان‌های شما تبدیل شده است. فاجعه‌ای که بر شما فعالان کارگری رفته است. شما که سال هاست با دیدگاه‌های چپ زندگی کرده‌اید و هویت خود را در آن قالب سامان داده‌اید. فاجعه‌ای که بر شما اقلیت‌های قومی و مذهبی رفته است. فاجعه‌ای که بر شما فعالان مدنی و دانشجویی رفته است. فاجعه‌ای که بر شما فعالان سیاسی و اجتماعی و فعالان حقوق بشر رفته است. و فاجعه برای آن دسته از هموطنانمان که به نام جاسوسی به گروگان گرفته شده‌اند و از شرم یارای سخن گفتن ندارند.
بدانید که همراه شما رنج بردیم و اشک ریختیم و هزاران بار صحنهٔ خشونتی که بر شما روا داشتند را مرور کردیم و باز هم مرور کردیم و شجاعتتان را تحسین کردیم که تسلیم عربده‌هایی نشدید که شما را به سکوت فرا می‌خواند و هنوز از بند بیرون نرفته بودند که ما را در دردی که می‌کشیدید شریک کردید و ظلمشان را فریاد زدید. پا به پای شما و همراه شما به بهداری رفتیم و برگشتیم، از پله‌های بند بالا و پایین رفتیم، به بند انفرادی رفتیم، سر‌هایمان را تراشیدیم و تعجب زده از دروغ‌ها نگاه‌شان کردیم. در حالی که یک ملت ۵ سال است با حالتی بهت آلود در انتظار آزادی زندانیان وجدان است، با خشونتی چنین گسترده پیام می‌فرستند که منتظر نباشید.
پیام ما به خشونت گران موکدا آن است که: زندانیان سیاسی را فورا و بدون قید و شرط آزاد کنید زیرا: محاکمهٔ آن‌ها نا‌عادلانه بوده است. حکم آن‌ها بر اساس درخواست بازجویان بی‌خردی بوده است که از استقلال قوه قضاییه و عدالت و برابری و آزادی بیان و حقوق بشر چیزی نمی‌دانستند. و بد‌تر از همه به دست قضاتی صادر شده است که مرعوب باز جو بوده‌اند. راستی چرا حبس‌های دو رقمیشان را سه رقمی نمی‌کنند؟ باتو‌‌ن‌هایتان را محکم‌تر در هوا بچرخانید، دروغ‌هایتان را بزرگ‌تر کنید و هر آنچه به ذهن خشونت طلبتان می‌رسد، دریغ نکنید. همهٔ این‌ها قبلا آزمایش شده است، نتیجه نمی‌دهد. کمی تاریخ بخوانید. به قول پسر عزیزم عماد بهاور: «۵ سال است ایستاده‌ایم.» سال هاست ایستاده‌ایم. درهای زندان را به روی ما بگشایید، ما پشت در زندان‌ها در همین نزدیکی‌ها به انتظار ایستاده‌ایم….. دوستان و هم بندیان سابق مجازات چنین عمل وحشیانه‌ای توسط ماموران دولتی حبس است. هر چند در میان زندانیان بند ۳۵۰ یکی از شایسته‌ترین و شجاع‌ترین وکلای ایران، حضور دارد که قطعا راهنمایی‌های لازم را خواهد کرد، معهذا بسیاری از اعضا ی جامعهٔ وکالت با افتخارآمادهٔ پذیرش وکالت زندانیانی هستند که مورد ضرب وشتم قرار گرفته‌اند و در راه انجام وظیفه از تهدید به بازداشت و لغو پروانه بیمی به دل راه نمی‌دهند. شاید از این طریق به افکار عمومی که خواهان رسیدگی دقیق و روشن شدن ابعاد فاجعه و شناسایی عاملان و آمران آن است نیز پاسخی دقیق و روشن داده شود.
هم بندی سابق شما در بند زنان
نسرین ستوده

اعلام شکایت خانواده زندانیان سیاسی از چهار مقام قضایی


خبرگزاری هرانا – جمعی از خانواده های زندانیان سیاسی بند ۳۵۰ روز سه شنبه هفته آینده به قوه قضاییه رفتند و خواستار ملاقات با رییس قوه قضاییه شدند.
به گزارش کلمه، سه شنبه هفته گذشته پیش از آنکه خانواده های زندانیان سیاسی آسیب دیده بند ۳۵۰ به محل ریاست جمهوری بروند، به مقر استقرار رییس قوه قضاییه رفتند تا نامه تظلم خواهی خود را به وی دهند. اما چندی از حضور این خانواده های آسیب دیده نگذشته بود، که فردی از سوی نهاد قضایی به سمت آنان آمده، نامه را از خانواده ها گرفته و با عجله عنوان کرده که آنها را به سمت نهاد ریاست جمهوری خواهد برد.
این درحالی است که رییس قوه قضاییه به جای پاسخ گویی به خواست خانواده های زندانیان سیاس، در واکنش به بازتاب وسیع حمله ماموران و نیروهای امنیتی به زندانیان سیاسی بند ۳۵۰ اوین، گزارش‌های منتشره در این زمینه را «فضا سازی» و «نشر اکاذیب» خوانده و تهدید کرد که با «فتنه‌گران» برخورد خواهد شد.
متن این نامه که در اختیار کلمه قرار گرفته به شرح زیر است:
ای نام تو بهترین سرآغاز
رییس قوه قضاییه جناب آقای لاریجانی
همچنان که مطلع هستید در روز پنج شنبه ۲۸/۱/۹۳ ماموران زندان و نیروهای امنیتی دیگر ارگان ها، به بند ۳۵۰ اوین، حمله برده و افراد زیادی از زندانیان را که درحال اجرای حکم بوده اند را بشدت مورد ضرب و شتم قرار داده اند. از آنجا که حمله مذکور به بهانه بازرسی و تفتیش بند زندانیان سیاسی بوده، و در روز دوشنبه هنگام ملاقات خانواده ها، یقین حاصل شده برخی زندانیان بشدت مضروب و مجروح گشته اند. ولی با کمال تاسف وزیر دادگستری، آن را در حد جراحت مختصر و رییس سازمان زندان ها به کلی ضرب و شتم را تکذیب می کند.
ما خانواده های زندانیان بند ۳۵۰ در این خصوص شکایت خود را اعلام می داریم.
نظر به اینکه سازمان زندان ها، دادگستری و دادستانی در سیستم قضایی کشور، ریاست آن برعهده جناب عالی می باشد و این اعمال از مصادیق بارز اعمال مجرمانه است و حمله مذکور، مصداق سوء استفاده ماموران وزارت اطلاعات و سازمان زندان ها و دیگر سازمان های دخیل در حمله، می باشد. لذا علیه آقای اسماعیلی رییس سازمان زندان ها، رییس زندان آقای شیدی، دادستان تهران آقای دولت آبادی و وزیر دادگستری شکایت خود را طرح کرده و از آن مقام درخواست رسیدگی داریم.
رو نوشت:
وزارت دادگستری
کمسیوین قضایی مجلس
کمیسیون اصل نود مجلس
دفتر ریاست جمهوری
دفتر رهبری
خانواده های زندانیان سیاسی عقیدتی بند ۳۵۰ اوین